Ziemassveetku noskanja?
Jaa patiik pie egliites patupeet, pakvasiit, ja nebuutu egliites, un muuzjiigaas reklaamas, tad gan noskanja nebuutu nekaada.
Kjekatas. Nezinu, skaidraa kaut kaa necepii, ja pilnaa, tad gan poteha. Nezinu kaa ar taam latvieshu tradiicijaam, vienkaarshi agraak cilvjiem nebija TV, un CD atskanjotaaju, disenju, taapeec tuseeja, kaa vareeja, muusdienaas jau luur “Hameleonu rotaljas” vaj ko citu.
Eedieni cita lieta, taa laba tradiicija, un gjimenee tas tiek stingri ieveerots visos laikos.
Nu taa ziemasveetku pantinjus nezinu, taapeec jaasamaacaas vien ir, laj tiktu pie daavanaam. Bet nu iisteniibaa, daavanas negaidu, jo ko sirds kaaro taapat nevar dabuut, vienkaarshi taa pienjemts, taada tradiicija, ka visi priecaajas un sainjo, buus jau arii jaasmaida, jo taa pienjemts.
Nu taa apmeeram. Galvenais jau egliite tad jau kaut kaada sveetku noskanja taa mieriigi tupi un blenz uz egliiti.
Egliiti es gaidu un briivdienas.